Miesiąc: marzec 2011

  

   „Hotelowe BDSM”. Tak to zwykł nazywać pewien mój znajomy… i bynajmniej nie o samo miejsce spotkań mu tylko chodziło choć po prawdzie niewielu wpadnie nawet na pomysł aby wynająć jakiś bardziej intymny apartament a raczej o fakt wykradania życiu i obowiązkom tych krótkich chwil gdzie można być razem. Bo żona… bo maż… bo ukrywanie się ze swoimi preferencjami przed rodziną i znajomymi… bo nie ma klubów klimatycznych… bo nadal ciężko o te własne M…

  

   Kobiet zainteresowanych BDSM jest cała gama… i w zależności od ich potrzeb, upodobań, uwarunkowań czy tylko „fanaberii”, będą one poszukiwać w uległości zaspokojenia różnych potrzeb… od „lekkich” i w sumie bardziej będących dla nich ekscytującą przygodą, czysto seksualnej natury na pograniczy wyuzdania… aż po zdeklarowane masochistki szukające tylko i wyłącznie bólu. Bo jak to Docile mawia: „każdy ma swoje BDSM”. Takie jakiego on/ona potrzebuje… i równie często takie na jakie sobie zasługuje.

   Będą wiec i takie właśnie kobiety, które będą nastawione tylko i wyłącznie na ból. Nie koniecznie musi to być od razu czysto wręcz kliniczny masochizm choć oczywiście i takie przypadki w tej akurat grupie kobiet się zdarzają. Niemożność podniecenia się a tym bardziej przeżywania rozkoszy bez bólu czy upokorzenia jest już klinicznym przykładem. Są jednak kobiety które w bólu szukają i potrzebują nie tyle podniety co swoistego rodzaju oczyszczenia. Powiedzmy, że zatracając się w bólu i tylko wtedy mogą się oderwać od problemów, zmartwień… codzienności. Przerażające dla większości z nas tortury, dla nich samych są jak najbardziej relaksujący masaż dla innych… i dopiero tak „zrelaksowane” wracają do swojego stałego partnera aby z nim zażyć rozkoszy. Bywa, że seks ze stałym partnerem wystarcza im nawet tylko „po Bożemu”. I dostarcza jej nieziemskich doznań. A lanie czy też konkretniejsze tortury wręcz nie są dla takich kobiet w najmniejszym stopniu powiązane z aktem seksualnym. Ani nawet seksualnością samą w sobie…

   Co równie ważne a o czym się niestety bardzo często zapomina, takie czy inne potrzeby mogą być tymczasowe. Kobieta może tylko przez pewien czas, dłuższy lub krótszy czuć potrzebę bólu i tylko bólu. Pisała to w swoim komentarzu zresztą Monika. U niej to przeszło ale znam tez kobietę która tylko i wyłącznie bólu i tortur potrzebuje i tylko ich poszukuje od początku swojej drogi przez uległość. Bez seksu. Bez stymulacji seksualnej nawet….

   Inaczej ma się sprawa zaś z upokorzeniem i odnajdywaniem się Uleglej w byciu upokarzaną i „szmaconą”. Tu najczęściej aspekt czysto seksualnego wykorzystywania jest wręcz dla niej najważniejszy bo same „pranie po pysku” i wyzwiska będą bardzo często tylko wstępem lub dodatkiem do aktu czysto seksualnej dominacji. Seks, w każdej postaci a zwłaszcza oralne lub analne zaspokajanie sobą potrzeb swojego Pana I TYLKO JEGO potrzeb będzie dla takich kobiet sprawą najważniejszą. A w im bardziej wyrafinowany, wyuzdany i upokarzający sposób „muszą” zaspokajać swojego Pana, tym większe jest ich samospełnienie w roli „suki i dziwki”. Do tego stopnia, ze samo zaspokojenie Pana wywołuje w nich bardzo często ich własne zaspokojenie i to do tego stopnia jakby to one same doznały rozkoszy połączanej z orgazmem.

   Takich kobiet jest nawet więcej niż tych tylko na ból nastawionych i znam ich całkiem sporo wśród Uległych. ALE… tak samo poszukiwanie bólu tylko… a ZWŁASZCZA odnajdywanie się w byciu upokarzaną ma nie tylko często wymiar czasowy i może to być chwilowa „fanaberia” Uległej ale przede wszystkim, szczególnie w przypadku potrzeby bycia upokarzaną jest to uległość UKIERUNKOWANA na ich Pana. Tylko na niego. I WYŁĄCZNIE dla niego. To dla tego KONKRETNEGO faceta Uległa gotowa jest na takie lub inne, albo na takie a nie inne „upokorzenia”.

   I tylko wtedy tak na prawdę o uległości mówić możemy? Nie ważne jaka by ona nie była… ważne aby dla konkretnej osoby ona była? Gdy jest ona ukierunkowana?

 

 

   Piercing miejsc intymnych zwłaszcza, mający oczywiście dla kobiet uległych również i inny, głębszy wymiar, czy też może raczej podtekst, to niemniej jednak teoretycznie rzecz biorąc ma spełniać przede wszystkim role ozdobną. Co oczywiście jest kwestią gustu a jako, że o takich się ponoć nie dyskutuje (!!!) pozostawmy to do oceny zainteresowanym stronom… a sami albo się zachwycajmy albo po prostu wzrok odwróćmy… :D

  

   Niemniej jednak tak jak zresztą wypowiadano się w komentarzach pod poprzednim postem o piercingu, nie każda kobieta może sobie pozwolić na takie ozdoby. Nie każda po prostu będzie czuć się z tym dobrze co wcale bynajmniej nie jest takie rzadkie. Może to w niej wywoływać czysto emocjonalny dyskomfort. Również i tak się zdarzać może ze spory problem sprawiać jej będą doznania „dotykowe”, bo po prostu kolczyk tak fachowo założony zostanie, że drażniąc języczek na chwile nawet nie daje jej spokoju? :)))

    Innym w takich zaś „ekscesach” jej mąż/partner „przeszkadzać” będzie, bo po prostu by tego najdelikatniej mówiąc nie zrozumiał … tylko czy aby na pewno… (?) :)))

   Rozwodów nie chcąc jednak prowokować, tym „nieszczęsnym” mogę zaproponować tylko zastępcze stosowanie klipsów, których co raz większy wybór pojawia się nie tylko zresztą w sex-shopach…

  

   Oczywiście… nie jest to w stanie nijak zastąpić uczucia bycia TU a tym bardziej TAM zakolczykowaną ale przynajmniej sam efekt czysto dekoracyjny można w delikatniejszy sposób na mężu wypróbować i tym sposobem stwierdzić, co tak naprawdę mąż myśli na ten temat? :)))

   Może się przecież równie dobrze (niestety?) i tak okazać, że w ogóle tego nie zauważy? :(

   Albo.. „sam” wpadnie na genialny pomysł i „nieśmiało” zaproponuje zamianę klipsów na kolczyki? :)))
Niekiedy po prostu zaś wystarczy sobie na niego zasłużyć i baaaaaaardzo ładnie poprosić?

   Panu zaś swojemu oczywiście odpowiednio atrakcyjna ofertę wypadało by jeszcze do tej prośby złożyć… :)))

 

          

   W księcia z bajki na białym koniu mało kto już wierzy i nawet jak jest wypatrywany to raczej w czerwonym Ferrari… no ostatecznie sportowym BMW… Niezmienne jest jednak marzenie o przystojniaku który by przybył i porwał…

  

   My faceci cierpimy ponoć na kompleks zdobywcy i w tym tkwi być może sedno naszego wygasającego później zainteresowania zdobyczą i rozglądania się za kolejną… A może raczej, biorąc pod uwagę to co się i w tym aspekcie zmienia przez pokolenia, powinniśmy to raczej zacząć traktować już jako kompleks myśliwego? Wypatrzeć… osaczyć… upolować… i porzucić nie do końca skonsumowane „resztki”?

 

  

   Czy to już Uległość… czy tylko wyuzdanie? Często w prywatnej korespondencji spotykam się z tym właśnie pytaniem ze strony kobiet dopiero odkrywających świat uległości i oddania… odnajdujących w sobie uczucia i odczucia do tej pory im nie znane… bo coś nowego się w nich nagle zaczęło rodzic… coś nowego nagle nie daje im spać … bo patrząc w lustro zaczynają widzieć w nim zupełnie inną kobietę… widzą w nim zupełnie coś innego i nowego. Ale czy to jest takie aby do końca nowe?

   W rozumowaniu potocznym i pod kątem wszelakich norm społecznych, które jakie są każdy w sumie wie, kobieta musi się bowiem przyznać, że jest…  wyuzdaną dziwką? Ano, niestety właśnie tak. Może nie dla siebie samej będzie się nią stawać i w lustrze jeszcze aż tak siebie nie będzie postrzegać ale będzie to widzieć w oczach innych, nawet tych niezorientowanych. Nadal jeszcze tak ten świat funkcjonuje, że kobieta pragnąca czuć coś więcej, przeżyć coś więcej, jest napiętnowana, bo jak rzekła bohaterka „Nimfomanki”:

„zaspokojony mężczyzna zamienia się w supermacho…zaspokojona kobieta jest dziwką… równouprawnienie…”

   Już Wam wolno pragnąć orgazmów… możecie też już być namiętnymi kochankami ale oczywiście nadal z ukierunkowaniem na sprawianie tym przyjemności mężczyźnie. Jeśli jednak zaczniecie się domagać wprost czy też tylko pośrednio własnej rozkoszy… gdy nie wystarcza Wam posłuszne czekanie na cud, że partner przy okazji da Wam rozkosz… gdy zapragniecie czegoś dla siebie… gdy zaczniecie dostrzegać w sobie i tą czysto seksualną stronę Waszej kobiecej natury domagającej się czegoś więcej… krzyczącej o coś więcej… zostaniecie nazwane wyuzdanymi… no bo o ile posłusznie wypiąć tyłek mężczyźnie dla jego rozkoszy to Wam jeszcze wolno, o tyle wypiąć go samej z siebie dla WŁASNEJ rozkoszy to już zupełnie inna bajka…

 

   Przewrotnie zaś, największą wolność w okazywaniu własnych pragnień i spełnianiu się również i w tej seksualnej części Waszej natury, możecie odnaleźć właśnie w uległości? Choć wybór oczywiście jest Wasz, na początku przynajmniej, to już później, będąc w jego władzy i posiadaniu cała odpowiedzialność za Wasze wyuzdanie spada przecież na dominującego, czyż nie? :)))

 

  

   „Gwałt” jest ponoć jedną z najczęściej spotykanych kobiecych fantazji erotycznych. Nie musi bynajmniej od razu dotyczyć „nieznajomego” bo równie często może mieć przełożenie w fantazjowaniu o byciu „na siłę” i „w brew sobie” wykorzystaną przez własnego partnera. Ostro czy wręcz brutalnie a co najważniejsze, aby robił z nią co chce i nie zwracał uwagi na jej opór czy błagania. Po prostu gdy mu na to przyjdzie ochota przerzucił sobie przez ramie i zaniósł do łóżka. :D